Ons Truechten:

Ganz houfreg si mer op onst Gezei. Mir si gekleet wéi d'Bourgeoisie, dat heescht déi besser Leit; Notär, Affekot, Landhär, ëm 1820-1890. Lëtzebuerg hat deemools keng eege Moud an huet se aus den anere Länner iwwerholl. Mir hu munch Stéck original vun deemools, déi aner Kleeder sinn an Handaarbecht nogemat.

Ons Fraën:

Wäit ausgestallte Räck waren an der Moud bis ongeféier 1860-1870; duerno sinn se méi riicht ginn. Bis zu 7 Sous-Jupen an eng Spëtzebox waren moudësch; genau ewéi d'Fächeren aus Elfenbein, Summer-prabellien, keng Posch, mee e klenge stofftene Säckelchen genannt "Ridicule", Ouerréng bal bis un d'Schëller. E Schnappesch war virun allem en Zierduch dat an der Hand gehale gouf. Talleken vun den Stiwwelen an de Schong waren 4-5 cm héich.

Ons Hären:

Bis 1850 war d'Moud ganz faarweg. Eréischt 1860 war et eng Faarf an ass spéider a Schwaarz iwwergangen. De sëlwere Bengel war e Statussymbol, genau esou wéi den Zylinder, oder ee stréienen Hutt (Canotier) an Hännschen. D'Boxen haten keng Fal, déi eréischt 1896 duerch de Prince de Galles agefouert ginn ass. Bis 1830 waren d’Männer bal all raséiert, duerno ass e Baart a Moud komm.